Piet Hein Eek x Vos

Piet Hein Eek is een Nederlands ontwerper (industriële vormgeving) en ondernemer. Hij werd op 29 april 1967 geboren in een gezin van twee kinderen in Purmerend. 

In 1985 begon Piet aan zijn studie aan de Academie voor Industriële Vormgeving (later Design Academy), waar hij onder andere les kreeg van Peer de Bruin en Gijs Bakker. In 1990 studeerde Eek af aan de Academie voor Industriële Vormgeving (later Design Academy) in Eindhoven, met een kast van sloophout. In een tijd van overdadigheid en volmaaktheid koos hij voor simpel materiaal en een sobere vormgeving. De kast is opgenomen in de collectie van het Stedelijk Museum Amsterdam. 

De sloophouten kast was zijn reactie op de heersende hang naar perfectie. Hij wou een product ontwerpen die niet perfect was en toch aan gevoelens van esthetiek en functionaliteit kon voldoen. De combinatie van ongewoon materiaalgebruik en minder gebruikelijke productieprocessen is een rode draad door het werk. Geen onpersoonlijke massaproducten maar unieke producten van afvalmateriaal uit natuur en industrie, gemaakt met aandacht die exemplarisch is voor hun werk.

Bij sommige mensen zit design in het DNA: zijn vader was de gerenommeerde ontwerper Henk Vos, een van zijn broers is de al even gerenommeerde ontwerper Roderick Vos. Om precies te zijn is Bart Vos een nakomeling van niet minder dan drie generaties meubelmakers.

Een paar jaar na zijn afstuderen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag – hij was nét 24 – werd Bart al door zijn vader gevraagd om het baanbrekende Maupertuus-gebouw te ontwerpen. Hierin is Vos Interieur gevestigd met haar showroom, één van de meest toonaangevende showrooms van Europa.

Tegenwoordig is Bart creatief directeur van Vos Interieur en verantwoordelijk voor interieur- en architectuurprojecten in Nederland en in het buitenland. Hij ontwerpt meubels voor diverse internationale merken.

Zijn bewustzijn van en interesse in ‘de echte wereld’ buiten de muren van showroom en studio, is zichtbaar in Bart’s ontwerpen: prachtig én uitermate praktisch.

“Via Barts broer Roderick. Hij zat bij mij op school. We zijn tegelijk afgestudeerd. Tijdens ons eindexamen is onze vriendschap beklonken. Dat ging een beetje raar. De hoofddocent hoopte overduidelijk dat ik Rodericks werk zou afbranden. Hij kwam met behoorlijk decadente glazen objecten aanzetten die zijn vader, Henk Vos, allemaal al had verkocht. Ik hield me bezig met het tegenovergestelde: kasten van sloophout. Maar, tot grote teleurstelling van de docent, vond ik er niks kloten aan. Ik vond het juist heel goed en knap gemaakt. Ja, het was anders dan mijn werk. Maar ik zit er ook helemaal niet op te wachten dat iedereen maar hetzelfde doet. Toen daar, in dat klaslokaal, is onze vriendschap beklonken.”

“Later begon ik met het opbouwen van mijn merk. Een van de zaken waar ik wilde verkopen, was Vos in Groningen. Ik heb toen een brief met foto’s naar Henk Vos gestuurd, en geschreven dat ik het wel heel fijn zou vinden als hij mijn spullen in zijn winkel wilde zetten. Ik kreeg een ontzettend lompe reactie terug. Toen heb ik hem gebeld, dat ik dat onacceptabel vond, zo lomp met mensen omgaan. Waarop Henk plots toegaf. “Oké”, zei hij. “Ik koop het in.” Sindsdien worden we bij Vos gepresenteerd, en is er sprake van een zakelijke relatie tussen ons als meubelmerk en Vos als winkel. De jaren daarna is die band steeds persoonlijker geworden. Dat geldt ook voor mijn relatie met Bart, die nu nog als enige Vos-telg de zaak runt.”

“Ik heb Piet leren kennen in de wandelgangen, meer in zakelijke zin. En als persoon via mijn broer Roderick, waar hij een vriend van is. Uiteindelijk is er ook tussen ons een bijzondere vriendschap ontstaan.”

“Door gezamenlijke projecten kwam ik in eerste instantie met hem in contact. Zo moest ik eens een penthouse inrichten, hier in Groningen. Die mensen wilden een spannend interieur. Toen heb ik hun slaapkamer helemaal door Piet laten doen. Eerst begrepen ze hem niet goed. Maar ik zei: ik neem jullie mee naar Eindhoven, en ik denk dat jullie het wel mooi gaan vinden. Want Piet is zo overtuigend in wat hij doet. Alles wat hij maakt is zo goed. Uiteindelijk vonden ze het fantastisch.”

“Bart is enorm warm, enthousiast en gericht op mensen. Zijn warmte is universeel. Hij is gek van z’n werk, dus het gaat ook heel vaak over werk. Maar ook wel over de kinderen en over elkaar."

“Onze vriendschap is zoals een vriendschap hoort te zijn, in volle vertrouwen. Ik durf Piet alles te vertellen; je kunt altijd bij hem aankloppen. Ik voel me veilig bij hem. Hij is goudeerlijk, lekker rauw en duidelijk. En altijd opzoek naar een oplossing. Dat geldt voor zijn werk, er is niks te gek. Maar ook op persoonlijk vlak zie je dat.”

“Mijn tactiek is altijd eerlijk, rechtdoorzee en direct te zijn, juist bij de mensen om wie ik het meest geef. En Bart doet dat ook. Dus als we een probleem hebben, dan komt het gelijk op tafel. En lossen we het ook gelijk weer op. Dat is heel belangrijk als je al dertig jaar een zakelijke- én vriendschappelijke relatie hebt, dan moet een paar duizend euro geen probleem gaan veroorzaken. Dat is het niet waard. En zo staan we er allebei in.”

“Nou, ik heb nog nooit korting van Piet gehad! Misschien zegt dat genoeg? Ha! “Korting!? Hoezo? Natuurlijk niet!”, zegt hij dan. “Je betaalt mij omdat ik een goed product maak.” En terecht natuurlijk. Maar Piet gunt mij wel van alles. Dat ik hier zijn verhaal mag vertellen, bijvoorbeeld. Zoals de oude ramenkast die hij heeft ontworpen voor de Dutch Design Week, die staat hier nu in de zaak. En daar ben ik echt trots op.”

“Bart en ik hebben allebei een creatief beroep, en doen iets waar we enorm veel energie van krijgen. We maken een mooi object of een mooie omgeving voor onze klanten. Daar zijn we allebei erg goed en begaan in. En het is voor ons alle twee het leukste wat er is. Als Bart met een project bezig is, dan stuurt hij ook gelijk allemaal foto’s en filmpjes naar mij.”

“Die overeenkomsten zijn natuurlijk belangrijker dan de verschillen. Maar er zit wel een verschil in hoe onze bedrijven zijn begonnen. Bart en zijn broers zijn de vierde generatie van de zaak. Ze zijn doorgegaan met iets wat er al is. Er is sprake van heritage, een erfenis. Creatief gezien, qua klantenbestand en financieel. Ze hebben problemen en mogelijkheden omdat ze in de voetsporen van hun vader zijn getreden. Ik heb alles wat ik heb juist zelf opgebouwd.”

“Nu Bart alleen is, doet hij de zaak voor het eerst zelfbewust en vanuit zijn eigen kunnen. Hij heeft de geschiedenis van het familiebedrijf van zich afgeschud, en staat er nu als Bart Vos. Als je nu naar Vos gaat, dan ga je gewoon naar Bart Vos. Daarin zijn we nu gelijk.”

“Ik zou zeggen: We zijn allebei niet bang. We hebben doorzettingsvermogen. En empathie. Ik heb geprobeerd het kasteel overeind te houden, Piet heeft ‘m opgebouwd, helemaal zelf, van scratch af aan. We staan achter dat wat we aan het doen zijn. En we zijn consequent in alle kanten opvliegen.”

“Piet kan wel veel beter groots denken. Hij heeft geen last van deadlines en levertijden. Hij maakt zich niet druk. En iedereen accepteert het. Ik denk dat dat hem ook zo ver heeft gebracht. Hij heeft het vermogen dat dingen zichzelf oplossen. Daarin ben ik anders.”

“Ik bewonder Bart om de kwaliteit van zijn totaalinterieurs. Om de ongelooflijke gedetailleerdheid die hij doorvoert, dat is echt niet normaal. Hij tekent alles uit, tot in de finesse. Dat is een enorme kwaliteit. Echt heel erg goed. Zelf maak ik alleen maar ontzettend lompe schetsen en dan gooi ik het over de schutting. Ik ga veel minder ver in dat proces.”

“Ik was eens op een beurs in Milaan, en ik zei tegen Piet: heb je al gezien wat de anderen maken? Waarop Piet zei: “Oh nee. Ik ga nooit over de beurs. Ik maak zelf goede dingen, waarom zou ik bij de rest gaan kijken?” Ik heb zoveel van die uitspraak geleerd. Piet kijkt vanuit zijn eigen perspectief. En dat durf ik nu ook.”

“Dus ik bewonder Piet om zijn eigenheid. Ik heb nog nooit een bedrijf meegemaakt dat zo eigen, consequent en constant is. De man heeft zo’n oerkracht. Ik heb nog nooit een merkencollectie gezien met zoveel producten. Het is niet normaal wat hij maakt. Je moet van ongekende kwaliteit zijn, als je in staat bent iets te maken wat nooit verveelt. Een tafel van Piet kun je rustig dertig jaar in je woonkamer zetten. Zijn objecten zijn net als een leren jas: hoe langer je het hebt, hoe mooier het wordt. Piet denkt vanuit materiaal, en vanuit daar maakt hij een product. Hoe mooi is het dat zijn materiaal sloophout is? We hebben onze mond vol over duurzaamheid. Piet is denk ik de meest duurzame ontwerper.”

“Piet Hein Eek is oprecht mijn favoriete meubelmerk en leverancier. Ik ben blij dat hij zo volhardend is geweest richting mijn vader, want als ik Piet uit mijn showroom denk, dan voelt dat fucking kaal. Ik denk dat mijn vader hem op scherp wou zetten, dat moet wel. Het klinkt wat groupie-achtig, maar voor mij is hij een held. Een voorbeeld.” 

“Vos’ meubels zijn gewoon altijd perfect. Met gladde materialen. Voorspelbaar. Door het materiaal dat wij gebruiken, en de techniek de we toepassen, zijn wij juist totaal anders. Maar allebei hebben we een collectie die zich onderscheidt van andere merken. En omdat het anders is, gaat het ook heel goed samen.”

“Omdat ik als geen ander weet hoe je Piets objecten moet toepassen. Hij maakt dingen van museale kwaliteit, wat ik duizend keer mooier kan laten uitkomen in een interieur.”

“Het is voor het eerst dat Vos echt uitpakt. Wij hebben nog nooit in deze mate bij Vos gestaan. En dat heeft ermee te maken dat Bart nu in charge is. We willen de gasten en klanten bij Vos laten zien wat we allemaal kunnen en doen. Mensen hebben vaak niet in de gaten wat we allemaal maken aan meubels en materialen. Daar willen we een totaalbeeld van laten zien met bijzondere objecten.”

“Piet Hein Eek heeft ooit een expo in het Groninger Museum gehad. En nu hier, bij Vos. De expositie is een ode aan Piet. Aan de prachtige dingen die hij maakt. En een ode aan Vos. Aan hoe wij Piet in onze wereld laten zien.”

“Ik hou van je? Ja, dat durf ik wel aan. Ha ha!”

“Ik hou van je, Piet.”